به گزارش قدس آنلاین، چندان مشخص نیست نخستین وقف برای امام رضا(ع) چه زمانی و توسط چه کسی انجام شد. هر چند این مسئله واضح و عیان است که مدت کمی پس از شهادت امام(ع) و خاکسپاری پیکر ایشان، وقف اموال و املاک برای توسعه بارگاه و حرم رضوی آغاز و در ادامه، وقف برای زائران حضرت آغاز شده است؛ اما سند و مدرکی از نخستین وقف‌ها و واقفان موجود نیست.
چه اینکه اگر سند و مدرکی هم از این وقف‌ها به جا مانده، بعدها و در هجوم‌های پیاپی به مشهد از بین رفته است. از دیرباز، بانوانی نیز در میان واقفان بوده‌اند که اموال خود را وقف آستان قدس رضوی کرده‌اند. در مجموع از سال ۹۹۷ تاکنون بیش از ۸۰ واقف از بانوان نیکوکار و بلندنظر، تمامی یا بخشی از دارایی‌های خود را برحسب نیاز زمانه وقف حرم مطهر کرده‌اند که اطعام زائران، تأمین روشنایی حرم مطهر، تجهیز دارالشفا، مساعدت به زائران، برپایی مجالس جشن، سوگواری و عزاداری ائمه معصومین (ع) و ساخت و تجهیز دارالقرآن از جمله این وقف‌هاست.
تازه‌ترین وقف بانوان
با توسعه بسترهای وقف و تسهیل مشارکت در این کار خیرخواهانه، زمینه‌ای فراهم شده تا انجام وقف برای ساخت و تکمیل زائرسرا در مشهد با هدف اسکان زائران کم‌برخوردار نیز امکان‌پذیر باشد. در ماه‌های اخیر خیران بسیاری با وقف دارایی‌های نقدی و غیرنقدی خود، در این شیوه جدید وقف شریک شده‌اند و حالا «منظر ناصری مرتضوی» هم به جمع آن‌ها پیوسته است؛ آن هم با وقف یک باغ هزار متری در منطقه لابار چالوس که حدود ۸۰ میلیارد ریال ارزش‌گذاری شده است. تنها دارایی مادی خانم ناصری همین یک باغ بود که حالا آن را وقف امام رضا(ع) کرده است تا از عواید فروشش، زائرسرای زائران کم‌برخوردار در مشهد تکمیل شود و دلدادگان بیشتری به زیارت حرم آقا مشرف شوند.
بر اساس گزارش آستان‌نیوز، سازمان موقوفات آستان قدس رضوی در استان تهران، طی ماه‌های گذشته تلاش خود را برای آشنایی بیشتر علاقه‌مندان با شیوه‌های جدید وقف بیشتر کرده و به همین دلیل است که واقفان تهرانی، سهم قابل توجهی در فهرست واقفان این آستان مقدس دارند.
از کودکی عاشق امام رضا(ع) بودم
شنیدن بخشی از داستان زندگی و وقف خانم «ناصری»، دلنشین است. اول گفت‌وگو را به نام امام هشتم متبرک می‌کند و می‌گوید: «از کودکی عاشق ائمه اطهار(ع) و به ویژه عاشق امام رضا(ع) بودم و همیشه در زندگی، هر وقت گره‌ای در کارم افتاده به ایشان توسل کرده‌ام».
اما این عاشقی، در طول سال‌ها حال و هوای متفاوتی پیدا کرده و هر چه خانم ناصری فضای جامعه را بیشتر درک کرده، دامنه دلدادگی‌اش به امام هشتم هم گسترده‌تر شده است: «در طول زندگی، همواره از اینکه عده‌ای از مردم به دلیل نداشتن امکانات مالی، از سفر به مشهد و زیارت حرم امام رضا(ع) محروم بودند رنج می‌بردم و دوست داشتم کاری انجام بدهم که به سهم خودم، گوشه‌ای از این مشکل را حل کنم». و با این نیت، حالا او دست به کاری بزرگ زده است: «تصمیم گرفتم باغی که تمامی دارایی‌ام بود را به نیت ساخت و تکمیل زائرسرا در مشهد وقف کنم تا امکان تشرف و اسکان اقشار کم‌درآمد و محروم فراهم شود». او ادامه می‌دهد: «معتقدم با این وقف، انگار هر روز همراه با زائرانی که میهمان زائرسرا و حرم می‌شوند، خودم هم آقا را زیارت می‌کنم و در ثواب زیارت آن‌ها شریک هستم».
بازگشت برای خدمت
از او درباره زندگی و تحصیلاتش می‌پرسم که می‌گوید: «من در آمریکا تحصیل کردم و پس از پایان تحصیل و بازگشت به ایران، در حوزه مشاوره و تعلیم و تربیت مشغول به فعالیت شدم که هنوز هم این کار را دنبال می‌کنم». البته علاقه او به انجام کارهای خیرخواهانه، در مرور سرگذشت این باغ وقفی هم دیده می‌شود: «حدود ۲۲ سال از عمرم را برای آباد نگه داشتن این باغ صرف کردم و در تمام این سال‌ها، همه عواید حاصل از محصولات آن را برای امور خیریه و حمایت از کودکان یتیم صرف کردم، حالا هم پس از سال‌ها احساس کردم با وقف آن، کار تازه‌ای انجام بدهم».
این بانوی واقف، حرم مطهر رضوی را بهترین و مطمئن‌ترین مکان برای وقف و نذر می‌داند و اظهار می‌کند: «با اطمینان و اطلاع کامل می‌دانم که آستان قدس رضوی با برنامه‌ریزی دقیق و حساب شده، نیات واقفان را اجرا و در همان جایی که خواسته شده، هزینه می‌کند، حالا هم مطمئن هستم که در سفر بعدی به مشهد، بخش‌هایی از زائرسرای رضوی را شاهد خواهم بود که با عواید فروش باغ من ساخته می‌شود و در اختیار زائران قرار می‌گیرد».
نظر شما